Dado je bio inspirativan sagovornik, koji živopisnom retorikom i urođenom mudrošću dodaje novu komponentu svojoj likovnoj izuzetnosti.
Često je, za razliku od onih što su ga intervjuisali, odgovarao ležerno “bez osvrtanja”. Zato je ljepota njegovog neposrednog govorenja rasturala njihovo “vještačko cvijeće”, i atmosferu visokog naboja.
Nije sakatio elementarnost nekih iskaza i naklonost prema onima sa margine. Bio je genije koji je poštovao čergare i ljude “sa ledine”, što ih prepoznajemo i u njegovim djelima.
Ovđe se može uočiti osnova i proces nastajanja njegovih radova, naročito onih čija je, posredna ili neposredna, tematika bilo sjećanje, i vizije ponijete sa cetinjskih “čuka”. Ali, i Dadova erudicija i poznavanje muzike, literature i kulture uopšte…
Od brojnih razgovora objavljujemo ono što je, po našem mišljenju, njegova prepoznatljivost i što je dragocjeno za poštovanje djela koje ga je svrstalo u baštinu savremene evropske umjetnosti. Objavljujemo Dada njim samim, drugu stranu njegove umjetnosti…
Ml. L. / O. T.
