Piše: Igor Radulović

Da je Milorad Popović svoj roman „Čovjek bez lica“ pisao deceniju kasnije vjerovatno bi Šćepan Dragišić, glavni lik u romanu, vijest o smrti svoga oca Tripka primio u toku takozvanih protestnih litija, a ne na dan početka Antibirokratske revolucije u Crnoj Gori. Koje su obje, po sličnom scenariju osmišljenom u istom centru, za rezultat imale polurevolucionarnu smjenu vlasti u CrnojGori. Prva je bila organizovana zbog odbrane navodno ugroženih svetinja, a druga radi podrške Slobodanu Miloševiću i solidarisanja sa Srbima i Crnogorcima na Kosovu. Miting održan 20. avgusta 1988. u Podgorci ostao je upamćen i po uzvikivanju parole „Hoćemo Ruse!“ Još jedna sličnost između litija i AB revolucije je i ta što je na oba ova masovna događaja učestvovalo puno propagandnim i obavještajnim radom izmanipulisanih ljudi.

Zašto sad pišem o romanu “Čovjek bez lica”, skoro šest godina nakon što je Popović za navedeno djelo dobio Njegoševu  nagradu, što je tada izazvalo brojne reakcije koje umnogome prevazilaze uobičajene kontroverze i aporije koje prate dodjelu najvećeg književnog priznanja u CrnojGori? Više je razloga za to..